Rozdział 20 "Bo jesteś śliczna, ale musisz wstać."

**Oczami Alex
Siedzieliśmy na kanapie i gadaliśmy. Nagle Max zapytał się mnie.
-Hym? Alex... No bo.. Nie wiem kiedy będziemy zaczynać trasę czy coś.. Ale chyba za niedługo. To może pojedziemy do moich.. znaczy też twoich rodziców?
-Co?! Ja.. No ja nie wiem.. Nie jestem chyba gotowa..-zaczęłam się jąkać a Nathan złapał moją dłoń i ścisnął.
-Nie bój się. Jeśli mogę i jeśli chcesz mogę jechać z wami.-powiedział i mnie przytulił.
-Jasne! Ale trzeba się zbierać bo do Manchesteru jest spory kawałek.I spakujcie jakieś ubrania bo chyba zostaniemy tam do jutra.To za pół godziny bądźcie utaj gotowi.-powiedział łysolek i poszedł na górę.
-No to my też idziemy nie?-spytał Nathy.
-Ej a co z chłopakami?-spytałam zmartwiona.
-No jak to co? Dzisiaj klub jutro kac.-powiedział Jay.-No nie martw się o nas tylko jedź no.-dodał.
-No widzisz. Chodźmy. Przecież Park..A nie on ich nie dopilnuje. No ale sobie poradzą.-mój towarzysz niedoli wyszczerzył się i pociągnął za rękę. Poszedł w stronę swojego pokoju ale ja pociągnęłam go do pokoju Jaya.
-Gdzie ty?-zapytał.
-Przecież się do McGuinessa wyprowadziłam nie?
-A no.. No tak. To choć.-weszliśmy do pokoju Loczka.Zaczęłam brać jakieś pojedyncze ciuchy. Z mojej szafy lubiłam wszystkie więc nie było problemu. Gdy się pakowałam Nathan chwycił mnie od tyłu w pasie a jego ręce powędrowały na mój brzuch.Poczułam motylki w brzuchu (no chyba że to przez ciążę).
-Tak bardzo Cię kocham. Ciebie i naszego dzidziusia.-powiedział i przytulił mnie.
-Chcesz być ojcem?-zapytałam swoją drogą trochę zdziwiona.
-Dlaczego pytasz? Chcę i to bardzo. Pragnę tego dziecka tak jak Ciebie.-dodał i mnie pocałował. Oddałam pocałunek.
-Ej.. No dobra. Trzeba Ciebie teraz spakować.-uśmiechnęła się do niego. Wzięłam swoją torbę i pociągnęłam go za rękę, jednak on mnie zatrzymał.
-Co ty robisz?-zmarszczyłam brwi.
-Jesteś w ciąży. Nie możesz tak dźwigać.-powiedział i wyrwał mi torbę z ręki.
-Boże.. Ja umrę przez te 9 miesięcy.-jęknęłam i udałam sie za Nathanem do jego pokoju. Usiadłam na łóżku a on wyciągał z szafy jakieś ubrania.
-Wiesz że jesteś okropnie przystojny?-powiedziałam oparta łokciami o łóżko. Cały czas patrzyłam się na niego. On spojrzał na mnie bardzo dziwnie.-No co?-zapytałam.
-Nie nic, ale nigdy tak nie mówiłaś do mnie.-powiedział i wstał podchodząc do mnie i siadając na łóżku.
-Może dlatego że nigdy nie czułam się tak cudownie jak teraz. Tak pusto a zarazem pełno. Czuje ze mam dla kogo żyć, ale gorzej gdy umrę za wcześnie.Że już nigdy Cię nie zobaczę. Boję się rozumiesz?! I dlatego chcę powiedzieć Ci wszytko co czuję.-dodałam a po moich policzkach poleciał potok łez.
-Nawet tak nie mów! Skąd Ci to w ogóle przyszło do głowy? I nie płacz słońce. Proszę. Ranisz mnie gdy płaczesz.-położył swoje dłonie na moich policzkach i kciukami otarł łzy. Trzymając moją twarz w dłoniach namiętnie wpił się w moje usta. Całowaliśmy się długo.
-Idziecie czy nie?!-zawołał z dołu Max. Oderwaliśmy się od sb i z uśmiechem na twarzy wyszliśmy z pokoju udając się na dół. Oczywiście ten osioł ubzdurał sb że to on będzie dźwigał te torby. Musiałam odpuścić bo przecież on by tego nie zrobił.
-No nareszcie. Chodźcie bo wiecie ze droga jest długa no.-powiedział Maxio i wziął bagaże do samochodu.
-Poradzicie sb?-zapytałam chłopaków i Klaudię.
-No pewnie. Nie jesteśmy małymi dziećmi.-powiedział Jay.
-No nie wydaje mi się.-dodałam z podniesioną brwią.
-Mamooooooooooo! No jedźcie już no! Bawcie się dobrze. No do widzenia no! No już! Nathan weź ją bo Jayowi sie zaraz włosy wyprostują!-powiedział Tom i zaczął poganiać nas w stronę drzwi.
-Hahahaha chciałbym to zobaczyć!-powiedział Nathan przez śmiech.-Dobra dobra juz wychodzimy.-dodał i wziął z wieszaka nasze kurtki. Udaliśmy sie do samochodu w którym czekał na nas Max. Odjechał z podjazdu, a ja wtuliłam się w Nathana. Chłopaki rozmawiali , ale ja byłam tym znudzona. Ręka bruneta masowała moje udo co sprawiało ze moje oczy kleiły się coraz bardziej. W końcu zasnęłam.

**W domu The Wanted
-Pojechali!-wydarł się Parker.
-To co teraz robimy?-zapytał Loczek.
-Ja idę do Ree. Nie wiem jak wy. A i jak macie zamiar robić imprezę czy coś to mi tu chaty nie spalcie!-powiedział Siva wychodząc z domu.
-Nie no toi ja też idę do Kels.-dodał Parker i tak jak przed chwilą Sive tak i on wyszedł z domu biorąc kurtkę z wieszaka.
-A ja..-jęknął Loczek. Zostając sam na sam z Klaudią. Było cicho jak w grobie. W końcu nie wytrzymał i pobiegł do pokoju zostawiając ją samą w korytarzu.

**Oczami Alex
Obudziłam sie trochę pokrzywiona. Otwarłam oczy i zobaczyłam Nathana wpatrzonego we mnie.
-Czemu mi sie tak przyglądasz?-zapytałam uśmiechając się.
-Bo jesteś śliczna, ale musisz wstać.-powiedział a ja z niechęcią to zrobiłam.
-No ale czemu.-zapytałam smutna.
-Bo mój kumpel nie miał tyle przestrzeni co mieć powinien i jakby to powiedzieć.. Za bardzo się nakręcał i dłużnej by chyba nie wytrzymał.-uśmiechnął się do mnie a ja sie speszyłam i chyba zaczerwieniłam.
-O jej.. Bardzo Cię przepraszam.-powiedziałam.
-Nic sie nie stało słońce.-uśmiechnął sie do mnie ciepło i przytulił.
-Dobra koniec tego tulenia bo jesteśmy na miejscu.-powiedział max patrząc się na nas przez lusterko.
-Co?!-krzyknęłam.
-Ej.. Spokojnie. Kocie. Wysiadaj no już.-powiedział Nathan i popchał mnie do drzwi samochodu. Zaraz za mną wyszedł Max i Nathy.Max poszedł do drzwi i zadzwonił a my stanęliśmy za nim.
-Boje się.-szepnęłam do niego i ścisnęłam bardziej jego dłoń, a on także pogłębił uścisk.
Nagle zza drzwi wyłoniła się kobieta ok. po 40. Ubrana w szary sweter i czarne spodnie. Jej kruczo czarne włosy opadały na piersi a na twarzy pojawił sie uśmiech.
-Synku.-powiedziała i przytuliła Maxa.-Co ty tu robisz?-spytała zdziwiona.
-No przyjechałem Ci kogoś przedstawić. To jest Nathan ale jego to już znasz, ale to jest Alex. Moja siostra.-dodał a ja powiedziałam.
-Dzień dobry pani.-uśmiechnęłam się i podałam jej dłoń.
-Witam Cię.Max.. Przykro mi ale...


**No hej.. Jest i kolejny.. No ale co "ale.."?? Tego to sie dowiecie w następnym odcinku z serii heartbreak-storry :D Do następnego i czekan na komentarze..:D